Blog

Creatures of Castlefest: Martin

In Creatures of Castlefest zetten we de bijzondere figuren die Castlefest zo speciaal maken in de spotlight. Van bezoeker tot entertainer, van standhouder tot vrijwilliger. Wat beweegt hen en welke rol speelt Castlefest in hun leven? Deze week: Martin, de glitter-viking-battle-fairy van Castlefest.

Ik ga al jaren naar andere fantasy-gerelateerde evenementen en mijn vriendin komt al lang bij Castlefest. Ze wilde me al lang meenemen maar dat was er tot vorig jaar eigenlijk nooit van gekomen. We hebben toen voor mij ook een kaartje bemachtigd en we zijn met z’n tweetjes een heel weekend geweest natuurlijk in kostuum.

Mijn kostuum voor Castlefest is geïnspireerd op iemand die hier heb zien lopen in een Tinkerbell outfit. Grote man, grote baard en grote sigaar. Daar moest ik overheen, dus kwamen de glitters uit de kast. In eerste instantie stond er nog een Tinkerbell op de planning, maar het pakje lukte niet zo goed en de glitters bleven over.

Nu is het in de winder wat te koud voor de originele ‘glitter-viking-battle-fairy’, zoals die op de Castlefest Fanpage en door bezoekers werd genoemd. Maar ik denk dat het goed gelukt is om er toch eer aan te doen door mijn haar in eenhoorn-kleuren te verven! Verder gaat het vandaag vooral comfort en om warm blijven.

In de zomer zie ik eruit alsof ik in een ton glitter ben gevallen, grote bijl in mijn hand, elven vleugeltjes op mijn rug en een kilt aan.

Mensen vragen wel eens hoe zwaar mijn bijl is, omdat ik er best veel trucjes mee kan en doe. Hij is vijf kilo en dat verwachten ze vaak niet. Dat kan leuke momenten opleveren!

Afgelopen jaar heb ik voor de 15e editie het nummer 15 in mijn haar geschoren. Castlefest is gewoon vanaf het begin al zo goed bevallen dat ik dat wel een toepasselijke manier vond om het feest mee te vieren.

Het gave aan zo’n herkenbaar kostuum is dat mensen je herkennen. Afgelopen editie kreeg ik veel opmerkingen van andere bezoekers dat ze het leuk vonden om me weer te zien en dat ze blij waren dat ik er weer was. Dat zijn natuurlijk geluiden die je graag hoort.

Castlefest is echt thuiskomen en als het is afgelopen dan gaan we als het ware op vakantie naar de realiteit. Hier is iedereen vrienden, familie. Iedereen is aardig, helpt elkaar. Je kan altijd iemand aanspreken als er iets aan de hand is.

Op de Facebookpagina voor het evenement van Castlefest zag ik bijvoorbeeld dit jaar veel berichten van mensen die onzeker waren en iemand zochten om mee te lopen of moeite hadden met contact maken.

Daar heb ik toen tegen gezegd, als je je onzeker voelt en je vindt me op het festival (ik val best op), zwaai maar, dan kom ik wel gewoon naar jou. Ik heb van veel mensen reactie gehad en op het festival heb ik hierdoor meerdere mensen op sleeptouw kunnen nemen. Zo probeer ik een beetje bij te dragen aan de Castlefest sfeer. Mensen hoeven hier niet alleen te zijn, zeker niet op Castlefest, en ik draag graag bij in ervoor te zorgen dat ze dat ook niet hoeven te zijn.

Iedereen straalt energie uit en dat merk je heel erg bij het Wicker-ritueel. De opbouw naar het ritueel, hoe je de energie voelt stijgen en de ontlading wanneer het vuur oplaait. Iedereen knuffelt elkaar, tranen, emotie. De gezamenlijke ontlading en opluchting die je dan voelt, raakt mij altijd weer.

De muziek sluit hier voor mij bij aan. Ik vind het heerlijk om te luisteren naar bands waar je goed op kan dansen. Prima Nocta, the Seed en de piratenbands staan voor ons altijd wel op het programma. Ik vind altijd wel de bands die hun energie heel goed kunnen overbrengen op het publiek fijn om naar te luisteren. Rustigere bands vind ik fijn voor op de achtergrond, voor tijdens de lunch of het winkelen bij de kraampjes die daar in de buurt staan.

Die energieën van de Wicker, het dansen bij de podia en de saamhorigheid zijn mijn favoriete dingen van het festival.

Castlefest is de plek waarvan ik als het weekend voorbij is, weer herrijs als een feniks voor de ‘buitenwereld’.

Artikel en foto door Dewi van Zeggelaar

Bekijk ook